Od Zekien'a C.D Petra

Uśmiechnąłem się miło.
-widzę, że obie jesteście nowe, więc chodźcie oprowadzę was trochę
Wilczyce uśmiechnęły się i krzyknęły razem
-wspaniale!
-może najpierw zaczniemy od pięknych terenów, które znajdują się poza watahą, bo u nas to się nie zgubicie - rzekłem, a wadery uśmiechnęły się jeszcze szerzej i pokiwały porozumiewawczo głową
Więc wyszliśmy z wody i ruszyliśmy truchtem w stronę granicy, na początek pokazałem waderom rzeki:

Dodawałem do wszystkiego jakieś opisy.

Następne były lasy:

pokazałem także kilka wodospadów i rzek nad którymi najmilej mi się spędzało czas.

Wadery tylko podziwiały, a ja odpisywałem, większość wilków z watahy nie zna tych terenów, bo w ogóle nie wychodzi za granicę i dla tego mam nadzieję, że to będą cisze kąciki naszej małej grupki.

 -a na koniec, to - rzekłem

-na prawdę znasz wiele wspaniałych terenów! - krzyknęła Missi
-tak Missi ma całkowitą rację - uśmiechnęła się Petra
-w końcu jestem podróżnikiem - odparłem uśmiechając się
Podeszliśmy na koniec małego mostka i usiedliśmy patrząc w dal.
-na prawdę się cieszę, że was poznałem - zaśmiałem się i przytuliłem obie wadery

<? :)>