Motto: „Bądź bliski dla bliskich i daleki dla fałszywych”
Imię: Rani
Pseudonim: Ran
Charakter: Rani jest specyficzną wilczycą. Często jest zamknięta w sobie przy obcych osobach. Ma do nich dystans. Prawie wcale się nie odzywa. Jest wtedy nieufna i na wszystko patrzy uważnie. Boi się, że zabiorą jej Leda. Brak rodziny zrobił swoje. Jest samotniczką, która trzyma się tylko brata. Tylko jemu ufa. Przy nim czuje się o wiele lepiej. Jest radosna, śmieje się, a nawet czasami się wygłupia. Jest stanowczą waderą, która wiele przeszła. Umie się zachować odpowiednio do sytuacji. Jeśli komuś zaufa jest uczuciowa i nawet bardzo rozmowna.
Wiek: 3,5 lat || 09.02
Płeć: Wadera
Żywioł: Wilk lodu.
Stanowisko: Tropicielka
Moce: Jeszcze się uczyć panować nad tym żywiołem. Różni się od brata tym, że umie zmieniać się człowieka, no może też charakterem. Telepatycznie umie porozumieć się z baratem.
*Lodowy podmuch.
*Lodowe spojrzenie.
*Lodowe kolce.
*Lodowe łapki.
*Okrąg Terando.
Wygląd: Ran ma białe umaszczenie, można powiedzieć, że śnieżne. Jest mniejsza od swojego brata o kilka centymetrów. Ma gęste futro. Charakterystyczną dla niej rzeczą, wyróżniająco ją od brata są oczy, które są niebieskie, jak woda. Wokół lewego oka ma niebieskie koło. W lewym uchu ma dwa piórka, to samo ma na prawej łapie wraz z tasiemką przewiązaną przez nią. Zaś na lewej przedniej i tylnej łapie są kropki.
Zauroczenie: Nie ujawni...
Ex:-
Rodzina: Została porzucona wraz z bratem. W przyszłości chce założyć rodzinę.
Ojciec - Xawier,
Matka - Nila.
Historia: Rani jako szczeniak została porzucona wraz z bratem na pastwę losu. Wychowywali się nawzajem, razem uczyli na swoich błędach. Byli dla siebie wsparciem. Powierzali sobie tajemnice i sekrety. Włóczyli się po świecie, aby w końcu odpocząć od ucieczek. Ran miała tego wszystkiego czasami dość, ale nie poddawała się. Wiedziała, że w końcu cały trud się opłaci. Po trzech latach wędrówki, w której nauczyła się jak samotny wilk powinien sobie poradzić. Jej brat nie pozwalał jej walczyć, tylko chować się. Dzięki temu nauczyła się, jak cicho stąpać po ziemi, aby nikt nie zauważył jej obecności. Wadera ma nadzieję, że w końcu będzie miała upragniony spokój...
Głos:
Inne Zdjęcia:
Siła: 79 Szybkość: 180 Wytrzymałość: 70 Zwinność: 200
___________________________________________________________
Właściciel: Unnamed
Motto: „Wczoraj śmiali się z moich marzeń, dzisiaj bezczynnie patrzą jak je spełniam”
Imię: Led [lód]
Pseudonim: Tam
Charakter: Led jest przeciwieństwem swojej siostry. Jest otwarty na nowe znajomości. Na jego pyszczku ciągle widnieje uśmiech. Lubi rozweselać inny, a przede wszystkim Ran. Kocha swoją siostrę nad życie i nie pozwoli jej nigdy skrzywdzić. Rozumie zachowanie Rani, dlatego to on zawsze zaczyna nowe znajomości. Tak samo jak siostra umie zachować się odpowiednio do sytuacji. W razie czego staje do walki. Walczy tylko w słusznej sprawie. Ma nadzieję, że nowa watach zaakceptuje jego wraz ze swoją siostrą.
Wiek: 3 lata || 09.02
Płeć: Basior
Żywioł: Wilk lodu.
Stanowisko: Łowca
Moce: Wszystko co związane z lodem. Opanował ten żywioł do perfekcji. Telepatycznie umie porozumieć się z siostrą.
*Lodowy głos.
*Lodowe pazury i kły.
*Lodowa zbroja.
*Lodowe tornado.
*Lodowy podmuch.
*Okrąg Zuriszu.
Wygląd: Basior jest krępej budowy ciała. Ma dobrze umięśnione tylne jak i przednie łapy. Ogon nie jest za długi, ani za krótki, można powiedzieć w sam raz. Pysk jest krótki, ale za to w nim znajdują się ostre kły. Kolor jego futra to biały, można powiedzieć, że śnieżny. Futro jest puszyste, a na karku, na łbie i pod pyskiem jest dłuższe co daje mu uroku. Oczy ma koloru miodowego, w które nie raz wpada jego długa grzywka na którą się ciągle wścieka.
Zauroczenie: Nie ujawni...
Ex:-
Rodzina: Został porzucony wraz z siostrą. W przyszłości chce założyć rodzinę.
Ojciec - Xawier,
Matka - Nila.
Historia: Led jako szczeniak został porzucony wraz z siostrą, przez swoją rodzinę na pastwę losu. Przyrzekł sobie, że zaopiekuje się nią i cóż udało mu się to. Tułali się po świecie, nie znajdując dla siebie miejsca. Wiele razy próbowali dołączyć do jakiejś watahy, z marnym skutkiem. Nikt ich nie chciał. Uczył swoją siostrę, a ona uczyła jego. Byli dla siebie wsparciem. Sami uczyli się na własnych błędach, które były niekiedy ogromne i niosły śmierć. Przez te trzy lata nauczył się wszystkiego, co jest potrzebne żeby przeżyć jako samotnik. Choć nie był sam, nie pozwalał siostrze wystawiać się na niebezpieczeństwo. Sam nagrabił sobie wrogów, żeby chronić bliską osobę, aby ona nie niosła tego poczucia winy, jakim są zabójstwa. Odebranie życia niewinnym osobą...
Głos:
Ocena: 0/0
Siła: 200 Szybkość: 75 Wytrzymałość: 80 Zwinność: 155
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz