Od Riven cz. 2 Dzień spędzony z lodowym towarzyszem

Drużyna Talon'a wyglądała tak:
Talon:

Katarina: 

 

Karma: 

 Caitlyn: 

Vi:

Każdy poszedł na swoja stronę i po 5 min zaczęło się, moją pierwsza ofiara była Vi.

 

Zaatakowałam ją a ona... złapała moją broń

 

-co? - zobaczyłam jak jej druga stalowa ręka leci na mnie, na szczęście miałam sztylet i się obroniłam - silna jesteś - powiedziałam wycierając małą plamkę krwi znajdującą mi się na twarzy.
- może posiłujemy się na rękę tak jak za dawnych czasów? - zaśmiałam się

 

-Riven, nie żartuj sobie, teraz to prawdziwa walka - tym razem nie przegram
W mgnieniu oka pojawiła się koło mnie i walnęła mnie w brzuch

 

'kiedy ona stała się taka silna?' powiedziałam wypluwając krew
- co już się poddajesz? to dopiero początek
Vi walnęła pięściami by skumulować moc i zadać ostateczny atak

 

-chyba kpisz - podbiegłam błyskawicznie do niej 

 

Trafiłam ją ale jednak oddała mi po kilku sekundach.
-ała - powiedziałam a w moim głosie słychać było, że mnie to boli
walczyłyśmy trochę czasu, ja tak samo jak ona dostałyśmy bardzo dużo ciosów, jednak teraz dotykam pierwszy raz rękoma ziemi podczas walki, a ona stoi i się cieszy, przygotowując się do kolejnego ataku, wstałam i się przygotowałam

-dajesz - powiedziałam
-pfi - powiedziała i ruszyła w moja stronę
W tedy użyłam ulti i walnęłam ją cała siła, jednak nie zrobiło to na niej wrażenia, jednak szybko ruszyłam w jej stronę

I trafiłam ja w rękę, i już całkowicie ją uszkodziłam, ale została jeszcze 2, ledwo stałam, ale Vi wyglądała trochę lepiej, popatrzyłam w stronę towarzyszki ' nie! nie mogę przegrać! nie mogę jej zawieść!' w tedy usłyszałam odgłos łamanych moich kości i ogromny ból, dostałam prosto w brzuch.
-zostaw ja! - usłyszałam głos Talon'a - ona jest moja
Ledwo wstałam a on ruszył na mnie i rzucił swoja bronią 

 

Przed jego bronią uchronił mnie atak Ahri

 

 Popatrzyłam w stronę z kąt przyleciał atak, zobaczyłam Ahri
-dziękuje..
-chciałam pooglądać tą walkę, ale Talon'ie nie dajesz mi wyboru, walcz!
Talon po chwili był przy niej i zaczęli walczyć
Ja wstałam
-sekretna technika wygnanego wędrowcy, niepokonanego wojownika! - wykrzykneła i na moim ciele pokazała sie zbroja

 

 -kiedy to opanowałaś? - Vi się zaśmiała - będzie niezła zabawa - ruszyła w moja stronę
Walczyłyśmy dłuższy czas, obie byłyśmy wyczerpane, ale ja tylko trochę uszkodziłam jej mechaniczna rękę, a ona zniszczyłam mi zbroję
-myślałam, ze będziesz słapszą, ale jeśli tak się potoczyło, nie mam innego wyjścia - uśmiechnęłam się - najsilniejsza technika wygnanego wędrowcy, niepokonanego wojownika! 'poskramiacz smoków'!!!! 

vi spojrzała na mnie przerażona
-to już koniec - uśmiechnęłam się i zadałam jej ostateczny cios
Gdy wykonałam atak, Vi leżała na ziemi, a ja odeszłam kilka kroków
-naprawdę urosłaś w siłę, jestem z ciebie dumna.. córko

 

-pierwszy raz ktoś tak zniszczył twój miecz - uśmiechnęła się
-masz rację - popatrzyłam na moją broń
-dziękuje za walkę - powiedziałam idą w swoja stronę

 <czy.3 już jutro >