Pwitajmy nowego członka.

Właściciel: anka.k - howrse, muchomor - doggi game
Motto:

"Nie koncentrujesz się na ryzyku. Koncentrujesz się narezultatach. Żadne ryzyko nie jest wystarczająco wielkie,by zapobiegło wykonaniu tego, co konieczne."

Imię: Isara
Pseudonim: Iska, Isa
Charakter: Chłód i obojętność biją od niej na kilometr. A jednak czujesz swoiste przyciąganie, chcesz dowiedzieć się o niej jak najwięcej. O tej cichej, na pozór spokojnej i tajemniczej istocie. Część twoich pytań ignoruje. Odpowiada wybiórczo. Prosisz ją, żeby sprecyzowała swój charakter. Spogląda ci w oczy. W jej ślepiach czai się kpina. A jednak zaczyna mówić. Delikatny i melodyjny głos przecina powietrze.
Na pozór spokojna, pełna sprzeczności. Na wstępie nie rzuci się nikomu do gardła, co nie znaczy, że można bagatelizować jej umiejętności. Obojętna. Mógłbyś błagać, wyć z bólu... Nie pomoże, zignoruje, a nawet dobije jeśli zajdzie taka potrzeba. Gotowa z zimną krwią zamordować nawet bliską sobie osobę. Bez mrugnięcia okiem wbije nóż w plecy przyjaciela. Zadajesz sobie pytanie, jak postąpi z wrogiem? Zgotuje mu śmierć wolną i bolesną, dołoży wszelkich starań, aby zginął w męczarniach. Jeśli wyznaczy sobie jakiś cel będzie do niego dążyła bez względu na wszystko. Gotowa iść po trupach. Wbrew pozorom ambitna. Choć na co dzień nie wychyla się z ogółu to może zaskoczyć wszystkich w najmniej spodziewanym momencie. Realistka. Zawsze określi swoje szanse w danym przedsięwzięciu. W jej życiu nie ma miejsca na uczucia, jedynie na chłodną kalkulację. W praktyce jest jednak inaczej. Jest wewnętrznie rozdarta. Z jednej strony chciałaby pokochać kogoś, ale z drugiej boi się zawodu. Nie chciałaby też mieć szczeniąt, po prostu we własnym mniemaniu nie nadaje się na matkę. Nie zdziwiłaby się, gdyby okazało się, że jest zupełnie pozbawiona instynktu macierzyńskiego. Wbrew pozorom jest silna psychicznie, choć w skrajnych przypadkach przeżywa załamania nerwowe. Ma za sobą kilka prób samobójczych, jak widać nieudanych. Potrafiłaby się zabić, tylko dziwnym trafem jeszcze chodzi po tym świecie. Jest dumna, nigdy nie przyzna się do błędu. Poczucie honoru interpretuje inaczej niż wszyscy. Można o niej powiedzieć, że jest inteligentna. Zdarza się, że nie wiadomo czy żartuje czy mówi całkowicie poważnie. Zazwyczaj jest to czarny humor.
Czy jest druga strona medalu? Ta lepsza? Jest zdecydowana, odważna i posłuszna rozkazom alfy. Śmiało kroczy dalej i z łatwością dokonuje wszelkich wyborów, przeważnie trafnych. Choć nie łatwo się przywiązuje, to potrafi być wierna. Pod maską chłodu i obojętności kryje się różany pąk, który jak na razie boi się zakwitnąć. Może tutaj ktoś jej w tym pomoże?
Wiek: 3 lata
Płeć: Wadera
Żywioł: mrok, powietrze
Stanowisko: Szpieg
Moce: Latanie, ukrycie się w ciemnej chmurze pyłu, którą sama wytworzy, telepatia, potrafi stać się niewidzialna
Wygląd: Isara jest smukłą wilczycą. Jej ciało jest bardzo gibkie, co pozwala jej na wykonywanie przeróżnych manewrów na lądzie jak i w powietrzu, raczej nie wykonalnych dla innych wilków. Jest dość wysoka, za sprawą długich, chudych łap. Całe jej ciało pokryte jest smolistą sierścią z czerwonymi znaczeniami. Jej ślepia są szkarłatne, co nie zawsze widać, gdyż tęczówka jest prawie zakryta przez wielkie źrenice. Są jeszcze czarne, rozłożyste skrzydła pokryte piórami. Na szyję Isy założona jest ciężka, metalowa obroża. Pamiątka po krzywdach jakie ją kiedyś spotkały...
Zauroczenie: brak
Ex: brak
Rodzina: Sometha & Yamis - rodzice (zaginęli)
Historia: W pierwszych dniach życia kręciło się wokół niej wiele różnych wilków. Co chwila do noska młodej dolatywała coraz to nowa woń, wcześniej nie znana. Potem to się zmieniło. Kiedy czarna otworzyła ślepka. Zobaczyła pustą jaskinię. Zaczęła czołgać się w kierunku świetlistej plamy, która była wyjściem. Jednak opuszczenie groty skutecznie utrudniła jej matka, samica alfa.
~*~*~*~
Następne wspomnienia pochodzą z czasu, gdy Isara miała 2 miesiące. Pamięta, że dzień w dzień próbowała opuścić jaskinię i zwiedzić okolicę. Najczęściej ojciec po prostu siadał po środku wyjścia i rozkładał skrzydła. Młoda na próżno próbowała obejść tą przeszkodę.
~*~*~*~
Pierwszy raz opuściła jaskinię w wieku 3 miesięcy. Oczywiście w towarzystwie rodziców. Pokazali jej całe tereny watahy. Od tego dnia waderka regularnie wychodziła na dwór i bawiła się z innymi szczeniętami.
~*~*~*~
Coś zmieniło się gdy miała 2 lata. Wszyscy członkowie watahy chodzili jacyś podenerwowani, na Wielkiej Polanie nie było widać bawiących się szczeniaków. Nastał czas oczekiwania. Po kilku dniach kumulowane emocje wybuchły. Nastała wojna z watahą, która już od kilku dni nieustannie naruszała granice. Celem głównym było porwanie księżniczki. Chociaż Isa broniła się jak umiała została pojmana. Spędziła rok w zamknięciu, dzień w dzień poniżana i torturowana. W końcu nadszedł dzień, gdy powiedziała "Dość!". Uciekła. Tułała się po świecie. Rodziców nie odnalazła, a jej wataha już dawno nie istniała.
Głos:

Ocena: 0/0

Siła: 60 Szybkość: 150 Wytrzymałość: 75 Zwinność: 200