- Moja historia nie jest zbyt ciekawa, ale jeśli chcesz mogę ci ją opowiedzieć. Wszystko zaczęło się w tym lesie. Urodziłam się pod sklepieniem jesiennych liści. Nie należeliśmy do żadnej Watahy. Byliśmy włóczęgami. Mimo to kochaliśmy się i dobrze nam się żyło. Moce ciszy przekazywane były z pokolenia na pokolenie. Stąd u mnie ten dar. Matka po moich narodzinach była bardzo słaba i martwiliśmy się o jej zdrowie. Z dnia na dzień było coraz gorzej, ale byłam zbyt młoda aby to zrozumieć. Dostrzegłam to, gdy matka nie miała na nic ochoty i siły. Większość czasu spędzałam z ojcem. Bardzo przejmował się stanem swej ukochanej. Wreszcie po miesiącu cierpień przebytych w ciszy mama zasnęła wiecznym snem. Mój tata był zdruzgotany kiedy wszedł do jaskini z znalazł tam jej martwe ciało. Mieliśmy tylko siebie. Jestem jedynaczką i nie znam nawet swoich krewnych. Od tamtego dnia ojciec zamknął się w sobie. Pół roku temu wracałam z polowania. Nie było go w naszej jaskini. Od tamtej pory go nie widziałam. Jeden kruk przyniósł mi wieści o jego śmierci. Jedyna rzecz mnie w tym cieszy. Wierzę, że są teraz w lepszym miejscu. - Zakończyłam opowieść cichym westchnięciem. Spojrzałam z niebo jakby szukając ich sylwetek tańczących między chmurami.
- To by było na tyle z mojej historii. - Uśmiechnęłam się lekko powracając do rzeczywistości. - A teraz może ty opowiesz mi swoją historię? Jestem jej bardzo ciekawa.
<Alexis?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz